Bayang magiliw, perlas ng silanganan.
Alab ng puso, sa dibdib mo'y buhay.
Lupang hinirang, duyan ka ng magiting
Sa manlulupig, di ka pasisiil.
Sa dagat at bundok, sa simoy at
sa langit mong bughaw,
may dilag ang tula at awit
sa paglayang minamahal.
Ang kislap ng watawat mo'y
tagumpay na nagniningning.
Ang bituin at araw niya
kailan pa may di magdidilim.
Lupa ng araw, ng lualhati't pagsinta,
buhay ay langit sa piling mo.
Aming ligaya na pag may mang-aapi,
ang mamatay ng dahil sa iyo
No comments:
Post a Comment